Wykonawcą drugiego muzycznego wieczoru, jaki odbył się 20 maja w ramach XXIV Katedralnych Koncertów Organowych we Włocławku, była Katarzyna Olszewska, zawodowo i artystycznie związana z Kartuzami.
Ukończyła gdańską Akademię Muzyczną im. Stanisława Moniuszki w klasie organów prof. Romana Peruckiego. Uczestniczyła w mistrzowskich kursach muzyki organowej w kraju i za granicą. Od 1992 r. jest organistką bazyliki archikatedralnej w Gdańsku Oliwie, gdzie dokonuje prezentacji słynnych organów. Jako solistka i kameralistka koncertuje podczas wielu festiwali muzycznych. Współpracuje z muzykami Polskiej Filharmonii Bałtyckiej, gdańskiej Akademii Muzycznej oraz Opery Bałtyckiej. Wraz z gdańskimi muzykami nagrała płytę Wielkie organy archikatedry w Gdańsku Oliwie. Katarzyna Elżbieta Olszewska może się poszczycić rozległym repertuarem, obejmującym utwory kompozytorów od wczesnego baroku po muzykę współczesną. Równolegle z działalnością artystyczną prowadzi pracę dydaktyczną w szkołach muzycznych na Pomorzu. Od 2007 r. jest kierownikiem artystycznym Kartuskiego Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej.
Repertuar recitalu włocławskiego zdominowała twórczość kompozytorów XIX w. Uważali oni muzykę za sztukę płynną, mającą zdolność wyrażania najgłębszych uczuć i nastrojów. Dlatego poszukiwali rozmaitych inspiracji języka dźwiękowego. Typowe dla poprzedzającego romantyzm klasycyzmu schematyzm i logika przebiegu muzycznego ustępuje miejsce swobodnemu fantazjowaniu. Naczelnym postulatem estetycznym tego okresu było współdziałanie muzyki z innymi gatunkami sztuki: poezją, tańcem, dramatem i malarstwem. Koronnym przykładem współdziałania muzyki z poezją stały się formy liryki wokalnej, zwłaszcza powstała w tym czasie pieśń romantyczna. Subiektywna forma wypowiedzi znalazła apogeum w symfonii programowej (Hector Berlioz) i poemacie symfonicznym (Ferenc Liszt). Natomiast najdoskonalszym tworem artystycznym, zespalającym w jednym dziele wszystkie sztuki, stał się dramat muzyczny (Richard Wagner).
Koncert rozpoczęło Preludium i fuga d-moll op. 37 Feliksa Mendelssohna-Bartholdiego (1809-1847). Dwuczłonowy cykl odznaczający się wzorową konstrukcją i mistrzowskim opanowaniem technik kompozytorskich ukazał apogeum stylu twórczego Mendelssohna. Dalsza część koncertu zawierała wartościowe, mniej znane utwory, premierowe dla włocławskiej publiczności. Bogactwo kolorystyczne tkwiące w romantycznym repertuarze i duże możliwości organów katedralnych artystka ukazała w Litanii Thomasa de Santa Maria (1510-1570) oraz Preludium c-moll i Marszu G-dur Théodore Dubois (1837-1924). Punktem centralnym recitalu była pełna dramatyzmu i doskonale przemyślana interpretacja Koncertu organowego C-dur Christiana Friedricha Ruppe (1753-1826). Dyscyplina klasycznej formy koncertowej w połączeniu z romantyczną ekspresją wyrazu wywarły wrażenie na publiczności. Katarzyna Olszewska z precyzją i logiką budowała wielką formę o konsekwentnie narastających napięciach kolejnych epizodów i dużym napięciu dynamicznym utworu. Interesująco zabrzmiały nastrojowe, niemal kontemplacyjne Vesper Voluntaries op. 14 Edwarda Elgara (1857-1934) o delikatnej linii melodycznej i wyrazistej harmonice. Na zakończenie usłyszeliśmy błyskotliwe i efektowne Sortie Es- dur Antoine Lefébure-Wely (1817-1870). Artystka, która po raz pierwszy wystąpiła we Włocławku, sprawiła melomanom ogromną przyjemność zaprezentowanym programem.
TEKST KS. JANUSZ DREWNIAK
Na zdjęciu:
Katarzyna Olszewska, Fot. archiwum K. Olszewskiej
